موارد مصرف و عوارض جانبی فلکسریل

معرفی دارو

فلکسریل، که با نام های تجاری Amrix و Fexmid نیز عرضه می‌شود، یک آرام کننده یا شل کننده ی عضلات است. نحوه ی تاثیرگذاری این دارو به این نحو است که مانع از حرکت سیگنال های عصبی – که به طرف مغز می‌روند تا احساس درد را منتقل کنند- می‌شود. این دارو بهتر است به همراه درمان های فیزیکی و استراحت فرد بیمار باشد تا وضعیت ماهیچه های فرد، که دردناک هستند و یا آسیب دیده اند، بهبود یابد. باید اشاره کرد که داروی مورد نظر ممکن است برای موارد دیگری نیز تجویز گردد.

اطلاعات مهم درباره ی فلکسریل

اگر در حال استفاده از دارو های مهار کننده ی MAO  هستید (شامل ایزوکاربوکسازید یا مارپلن، ترانیل سیپرومین یا پارنات، فنلزین یا ناردیل، سلگیلین، الدپریل یا امسام) یا در ۱۴ روز گذشته این دارو ها را مصرف کرده اید، از سیکلوبنزاپرین یا فلکسریل، استفاده نکنید. عوارض جانبی خطرناکی در اثر تداخل دارویی این دو نوع دارو – فلکسریل با دارو های مهار کننده ی MAO و اثرات آن که هنوز در بدن باقی مانده باشد- می‌تواند رخ دهد که مشکلات جدی در سلامت فرد ممکن است ایجاد نماید.

همچنین در صورتی که به تازگی یک حمله ی قلبی داشته اید، اختلال هایی در ضربان قلب خود دارید یا از نارسایی قلبی، سابقه ی ایست قلبی و مشکلات مربوط به آن و یا پرکاری تیروئید رنج می‌برید، از این دارو استفاده نکنید.

داروی مورد نظر ممکن است باعث ایجاد شماری از عوارض جانبی شود که باعث اختلال در تفکر یا واکنش های شما شود. بنابراین در صورتی که رانندگی می‌کنید یا قصد انجام فعالیت دارید که نیاز به هوشیاری و حواس جمع دارد، متوجه عوارض این دارو باشید.

نکات مهمی که قبل از مصرف فلکسریل باید رعایت کرد

باز هم یادآوری می‌شود که چنانچه از دارو های مهار کننده ی MAO  در طی ۱۴ روز اخیر استفاده کرده اید، فلکسریل را استفاده نکنید. عوارض جانبی خطرناکی در اثر تداخل دارویی این دو نوع دارو می‌تواند رخ دهد که مشکلات جدی در سلامت فرد ممکن است ایجاد نماید. اگر اخیرا حمله ی قلبی داشته اید یا یکی از موارد زیر درباره‌ی شما صادق است، از این دارو استفاده نکنید:

” اختلال در ضربان قلب یا سایر اختلالات قلبی، سابقه ی ایست قلبی یا پرکاری تیروئید”

همچنین در صورتی که سابقه ی حساسیت به هر نوع دارو دارید، حتما قبل از مصرف فلکسریل با دکتر خود در میان گذارید. علاوه بر این ها، اگر مشکلات ادراری، پروستات بزرگ، بیماری کوری تدریجی یا بیماری های کبدی دارید، قبل از استفاده از این دارو به پزشک خود اطلاع دهید. اگر هر کدام از موارد بالا را شامل می‌شوید، ممکن است نیاز باشد قبل از مصرف این دارو، مقداری از آن بر روی شما تست شود تا اطمینان لازم در جهت مصرف ایمن داروی مورد نظر ایجاد شود.

به نظر نمی‌رسد این دارو بر روی جنین تاثیر سوئی داشته باشد؛ اما در هر صورت، چنانچه باردار هستید یا قصد بارداری دارید، با دکتر خود مطرح کنید. هنوز اطلاعی از اینکه آیا سیکلوبنزاپرین یا فلکسریل در شیر مادر نفوذ کرده و بر روی کودک اثر مخربی می‌گذارد، در دست نیست. بنابراین در دوره ی شیردهی خود، از این دارو بدون توصیه ی دکتر، استفاده نکنید.

نحوه ی مصرف

فلکسریل را حتما با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. دارو را با یک لیوان کامل آب مصرف کنید.

همچنین توجه داشته باشید که این دارو، تنها یک بخش از فرآیند درمانی را شامل می‌شود و بخش های دیگر – استراحت و درمان های جسمی و سایر اقدامات برای تسکین درد – نیز در فرآیند بهبود بیمار تاثیر گذار هستند.

دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما، رطوبت و نور قرار دهید.

مصرف بیش از اندازه یا کمتر از میزان لازم

اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، فلکسریل را مصرف کنید.

چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید. چرا که بیش از اندازه مصرف کردن این دارو می‌تواند کُشنده باشد.

علائمی که نشان می‌دهند بیش از میزان لازم فلکسریل را مصرف کرده اید عبارتند از:

” گیجی، ضربان تند قلب، لرزش، بریده بریده حرف زدن، سردرگمی و احساس پریشانی، حالت تهوع، استفراغ، توهم داشتن، درد قفسه ی سینه، تشنج. “ 1

عوارض جانبی مصرف فلکسریل

با مصرف این دارو ممکن است خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، یبوست، یا خستگی رخ دهد. در صورتی که هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کنند یا بدتر شوند،بلافاصله پزشک خود را مطلع سازید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما فلکسریل را بدین دلیل تجویز کرده است که فایده آنبیشتر از ریسک عوارض جانبی است. بسیاری از مردم با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورتی که هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله:

ضربان نامنظم یا سریع قلب

تغییرات ذهنی و خلق و خوی (مانند سردرگمی، توهم)

اشکال در ادرار کردن

فورا به پزشک مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله:

جوش

خارش

تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)

سرگیجه شدید

مشکل تنفسی داشتید

فورا به پزشک مراجعه کنید.

در اینجا لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی ذکر نشده است. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا نیامده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.2

تداخلات دارویی فلکسریل

تداخلات دارویی ممکن است چگونگی تاثیر داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی/ داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و به پزشک و داروساز خود ارائه دهید. بدون تایید پزشک دوز هر دارو را شروع، متوقف، و یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با فلکسریل تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای ضد افسردگی تریسایکلیک (مانند آمی تریپتیلین، ایمی پرامین).

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است موجب تداخل دارویی جدی (احتمالا منجر به مرگ میشود) شود. از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. مصرف اکثر مهار کننده های MAO نیز باید دو هفته قبل از درمان با این دارو متوقف شود. از پزشک خود بپرسید که چه موقع مصرف این دارو را شروع یا قطع کنید.

قبل از استفاده از فلکسریل، استفاده از داروهای مخدر که باعث افزایش سروتونین می شوند را به پزشک خود گزارش دهید، از جمله مواد مخدر خیابانی (مانند MDMA / “اکستازی”)، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین) و ترامادول.

در صورت مصرف سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، مواد مخدر برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، دیگر شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر ( مانند کدئین) پزشک خود را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی یا سرفه و سرد محصولات) را بررسی کنید چرا که ممکن است برخی از آنها حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که باعث خواب آلودگی میشوند. با داروساز خود در مورد استفاده از این داروها مشورت کنید، تا با اطمینان خاطر از آنها استفاده کنید. 3


پی نوشت:
1.www.redmag.ir
2.www.hidoctor.ir
3.www.aloattari.ir